
شریک سازید:
عبدالقیوم ملکزاد در ۲۲ دلو/ سال ۱۳۳۸ هجری خورشیدی در دهکدهی "برلاس قشلاق" از توابع ولسوالی پشتونکوت ولایت فاریاب متولد شد.
وی آموزشهای ابتدایی را نزد پدرش فراگرفت و تحصیلات رسمی خود را در زادگاهش به پایان رساند. سپس برای ادامهی تحصیل به پاکستان رفت و در دانشگاه پنجاب رشتهی ادبیات فارسی و در دانشگاه سند رشتهی حقوق را دنبال کرد.
فعالیتهای مطبوعاتی و فرهنگی
ملکزاد فعالیتهای مطبوعاتی خود را از سال ۱۳۵۳ با همکاری روزنامههای "فاریاب" و "بیدار" ولایت بلخ آغاز کرد. او در نشستهای فرهنگی و کنفرانسهای ادبی بسیاری شرکت داشت و جوایز متعددی کسب کرد. پس از مهاجرت، مسئولیت نشرات کمیتهی فرهنگی مهاجرین در لاهور را بر عهده گرفت و در سال ۱۳۶۰ مدیرمسئول جریدهی "مجاهد" شد. وی همچنین در تأسیس نشریات مختلف از جمله "راهیان سحر" نقش داشت. از فعالیتهای برجستهی او مدیریت و سردبیری فصلنامهی «راه نیستان» بود که به زبانهای فارسی-دری، پشتو، ترکی استانبولی، انگلیسی، عربی، فرانسوی، ازبیکی و... منتشر میشد.
مسئولیتهای دولتی
ملکزاد در سال ۱۳۶۷ هجری خورشیدی نامزد وزارت در کابینهی حکومت عبوری مجاهدین شد. از سال ۱۳۷۱ تا سقوط کابل به دست طالبان، مسئولیت ریاست عمومی رادیو و تلویزیون، افغان فلم و سرپرستی وزارت اطلاعات و فرهنگ را بر عهده داشت. وی همچنین بهعنوان سفیر افغانستان در تاشکند و بنگلادش خدمت کرد.
آثار و تألیفات
ملکزاد در زمینههای شعر، ادبیات، پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی تألیفات متعددی دارد که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
مجموعه اشعار: گلبانگ رهایی، فتح مبین، دعای سبز علف، خونین پیام
آثار ادبی و تحقیقی: ای بهار! امسال برای چه کسی میآیی؟، شکوفههایی که پرپر شدند، آخرین نبرد، زندگینامه شهید هاشمی، سرمهای از خاک پای مادر
تحقیقات دینی و اجتماعی: نقش دعا در پیروزی جهاد و مقاومت، شورای اهل حل و عقد و نحوهی گزینش رئیس دولت از دیدگاه اسلام
آثار تحقیقی دربارهی شخصیتها و تاریخ افغانستان: بلخ برین قلب خراسان، سیمای یل شرق در یک نگاه، بوی تو هنوز در سخنهاست
ادبیات و نقد شعر: بررسی مرثیههای شاعران دربارهی شهادت مسعود، جلوههای حماسه در اشعار استاد خلیلی، بررسی فرایند نوستالژی در اشعار استاد خلیلی.
ملکزاد همچنین صدها مقالهی ادبی، دینی و سیاسی به زبانهای مختلف نگاشته و ترجمههایی از منابع عربی، اردو و ترکی ارائه کرده است. برخی از آثار او همچنان ناتمام باقی ماندهاند.